Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Geologia

04.07.2016 |

Rzeźba terenu Zielonego Lasu jest silnie zróżnicowana morfologicznie. Różnica pomiędzy najwyżej a najniżej położonym punktem wynosi ok. 90 metrów.

Obszar cechuje się licznymi dolinami przecinającymi wzgórza, których najwyższy punkt, będący jednocześnie najwyższym wzniesieniem województwa lubuskiego, wynosi 229 m n.p.m. Przyroda uformowała tu także tzw. wądoły, spotykane głównie w Karpatach i Sudetach tj. niewielkie doliny, o płaskim podmokłym dnie i stromych zboczach. Na szczytach wzgórz znaleźć można polodowcowe głazy narzutowe, ustawione niegdyś w charakterystycznych miejscach przez entuzjastów pieszych wycieczek. W dolinach północnej części Lasu Żarskiego natrafić można na liczne, poprzecinane strumieniami bagienka i torfowiska. Takie ukształtowanie terenu to skutek przemieszczającego się przed tysiącami lat lądolodu.

Jeden z licznych głazów narzutowych. Fot. Assist Media

W 1855 roku na ówczesnych terenach Zielonego Lasu rozpoczęto wydobywanie węgla brunatnego, trwające nieprzerwanie ponad 100 lat. O dawnym rozmachu przemysłu kopalnianego świadczą dziś duże (nawet do kilkuset metrów długości), najczęściej wypełnione wodą zapadliska oraz pozostałości po ciągach kolejek liniowych (betonowe słupy i elementy wyposażenia) służących do transportowania urobku z kopalni. Największa ilość pokopalnianych zagłębień terenu znajduje się przy ulicy Dziewina, w północno – wschodniej części Zielonego Lasu.
 
W 1955 roku, na terenie Zielonego Lasu powstała kopalnia „Maria", w której wydobywano węgiel brunatny. Pozostałości po niej można oglądać do dziś – to ślady szybów w okolicy Mirostowic Górnych i Olbrachtowa, resztki budowli górniczych oraz obniżenia terenu nad dawnymi chodnikami wydobywczymi. W celu odkrycia złóż węgla i miedzi, w okolicach Kunic dokonywano dawniej odwiertów, z których najgłębszy sięgnął 100 m p.p.t. Skała, do której wówczas się dowiercono to czerwony spągowiec, którego wiek datuje się na ok. 290-260 mln lat p.n.e. Na obrzeżach Zielonego Lasu występują tzw. ozy, które są stromymi, wyciągniętymi wałami, powstałymi z piasków osadzonych w szczelinach i tunelach lodowca. Najbardziej interesujący znajduje się w Kunicach, przy ulicy Powstańców Wielkopolskich. 
 
Zobacz również: Walory kompleksu leśnego.
 
Zalane wodą zapadlisko. Fot. Assist Media.