Teren Nadleśnictwa Lipinki obejmuje swoim zasięgiem park krajobrazowy „Łuk Mużakowa", który został utworzony w 2001 roku i zajmuje powierzchnię 18 200 ha. Swoim zasięgiem obejmuje gminy: Trzebiel, Tuplice, Łęknica, Brody, Przewóz. Lasy Nadleśnictwa zajmują tu powierzchnię 7019,85 ha.

Park położony jest w południowo – zachodniej części województwa lubuskiego, przy granicy z Niemcami, a dokładnie landami Saksonia i Brandenburgia. "Łuk Mużakowa" jest częścią większego, międzynarodowego geoparku, zlokalizowanego na obszarach zaburzeń glacitektonicznych. Na obszarze geoparku znajduje się również Park Mużakowski - obiekt posiadający wartości historyczne i kulturowe. Położony jest, podobnie jak geopark po stronie polskiej i niemieckiej.

Europejski Geopark „Łuk Mużakowa"

Obszar geoparku „Łuk Mużakowa" ze względu na wysokie walory świata abiotycznego o specjalnych wartościach naukowych został zaliczony do Geoparków Krajowych, Europejskich i Światowych. Na jego terenie znajduje się 95 geotopów, z czego w polskiej części obszaru wyróżnione są 34 stanowiska. Są one zlokalizowane w obrębie Tuplic, Trzebiela i Łęknicy, z czego najbardziej interesujący obszar podlega właśnie pod Łęknicę. Charakteryzuje się on występowaniem wielu zbiorników kwaśnych wód, w miejscach po dawnej podziemnej i odkrywkowej eksploatacji węgla brunatnego, źródła z naskorupieniami związków żelaza oraz zbiorników wodnych w wyrobiskach po eksploatacji iłów ceramiki budowlanej.

Celem obszaru geoparku „Łuk Mużakowa" jest poza prezentacją fenomenu geologicznego, przekazywanie wiedzy z zakresu poszukiwania i wydobywania kopalin, zmian krajobrazu naturalnego w związku z działalnością górnictwa oraz związku rozwoju kulturowego z rozwojem przemysłu wydobywczego. 

Park krajobrazowy Łuk Mużakowa

Ten niezwykły w ukształtowanie terenu region nazywany jest „Łukiem Mużakowa", którego nazwa pochodzi od elementu kształtu powierzchni, jakim jest pas moren czołowych, wygięty w kształcie podkowy skierowanej ku północy. Ta unikalna w skali Europy Środkowej struktura geologiczna, została uformowana w wyniku działalności lądolodu i jest znakomicie widoczna z większej wysokości.

Powierzchnia całkowita wzgórz morenowych i związanej z nimi utworów geologicznych zaburzonych przez lodowiec wynosi około 170 km2, z czego na terenie Polski znajduje się 75km2. Wzgórza morenowe wyróżnia występowanie w jej okolicach wąskich dolinek, których szerokość nie przekracza miejscami nawet ok. 20 m.

Park Mużakowski – światowe dziedzictwo

2 lipca 2004 roku Park Mużakowski został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Posiada on unikatową wartość przyrodniczą i historyczną dla ludzkości.

Park Mużakowski znajduje się w okolicach centralnej części geoparku „Łuk Mużakowa" i podzielony jest Nysą Łużycką pomiędzy niemieckie Bad Muskau i polską Łęknicę.Jego twórcą był pruski arystokrata Hermann von Pückler-Muskau i to właśnie z jego inicjatywy zrealizowano program kompozycyjny krajobrazowego parku angielskiego. 

W części parku leżącej po stronie Bad Muskau znajdują się główne elementy kompleksu parkowego, z pałacem oraz ogrodami na czele. Po stronie polskiej zlokalizowana jest rozległa, naturalistyczna część parku. Komunikacja pomiędzy brzegami Nysy Łużyckiej możliwa jest dzięki dwóm mostom, spinającym parkowe brzegi rzeki.

Dowiedz się więcej o Parku Mużakowskim.

Trasa geoturystyczna „Dawna kopalnia Babina"

Na obszarach Nadleśnictwa Lipinki realizacja celów edukacyjnych, związanych z tym obszarem odbywa się w oparciu o trasę geoturystyczną „Dawna kopalnia Babina". Zlokalizowana jest ona na południe od Parku Mużakowskiego, jej początek wyznaczono w miejscowości Nowe Czaple, a koniec nieopodal Łęknicy.

Trasa geoturystyczna "Dawna Kopalnia Babina" przebiega fragmentami przez obszary objęte niegdyś wydobyciem węgla brunatnego oraz iłów ceramicznych, należących do przedwojennej kopalni Babina i powojennej kopalni „Przyjaźń Narodów – Szyb Babina".

Szczegółowe informacje na temat trasy geoturystycznej „Dawna Kopalnia Babina" znajdują się na jej oficjalnej stronie.

Rośliny i zwierzęta

Lasy i bory otaczające „Łuk Mużakowa" tworzą bogatą mozaikę gatunkową – północna część terenu zajmowana jest przez części Borów Zielonogórskich, zaś wschodnia i południowa graniczy z największym w Europie kompleksem leśnym – Borami Dolnośląskimi. Najpopularniejszym występującym tutaj gatunkiem jest sosna z niewielką domieszką świerku.

Ciekawostką jest, że niemieccy botanicy wydzielili na tym obszarze odrębny gatunek, nazywany „świerkiem łużyckim", który charakteryzuje drobnosłoistość oraz odporność na spóźnione przymrozki.

Lasy są istotnym elementem kształtującym środowisko życia tutejszych roślin i zwierząt. Na terenie parku krajobrazowego „Łuk Mużakowa" występuje ponad 680 różnych gatunków roślin naczyniowych, do których można zaliczyć gatunki występujące tutaj unikatowo.

Do szczególnie interesujących należą te rośliny, które osiągają tu wschodnią granicę zasięgu m.in. selery węzłobaldachowe, które występują jedynie tutaj w skali całego kraju czy nawodnik sześciopręcikowy, będący nielicznym przedstawicielem tego gatunku w Polsce. Na obszarze „Łuku Mużakowa" można wyróżnić 31 rzadkich gatunków chronionych, takich jak: modrzewnica zwyczajna, podrzeń żebrowiec, centuria pospolita, goździk piaskowy, kruszczyk szerokolistny, wrzosiec bagienny.