Prześcignąć większych od siebie

Zanim las wybuchnie zielenią powały koron drzew, spowijając wszystko poniżej głębokim cieniem, roślinność runa rozpoczyna wyścig o światło. Gatunki tzw. aspektu wiosennego, pokrywając kobiercami dno lasu, oferują nam przepiękny spektakl kolorów i prawdziwe wiosenne tchnienie na skraju nowego przyrodniczego otwarcia roku. Biel zawilców przeplata się z żółtymi wtrąceniami ziarnopłonów wiosennych. Na leśnych i łąkowych mokradłach zakwita knieć błotna, znana wszystkim pod swym zwyczajowym przydomkiem – kaczeńce. Spod jeszcze cały czas zbutwiałej i ususzonej leśnej ścioły, nieśmiało wychylają się pierwsze siewki nowych drzew, liczące, że to właśnie im uda się w dalekiej przyszłości zastąpić olbrzymy rosnące powyżej.

Bezcenne wiosenne ciepło

Świat zwierząt w swej najmniejszej, a niejednokrotnie najmniej przez ludzi lubianej części, wiosenną porą budzi się do życia. Owady, a wraz z nimi płazy i gady, oczekują na chwilę, gdy będą mogły wychynąć ze swych zimowych kryjówek. Wiosenne słońce, a wraz z nim zbawienne ciepło to nieodzowny znak tego momentu. Mrówki przystępują do budowy nowych kopców mrowisk. Szereg owadów szykuje swe gniazda, rozpoczynając cykl trwania gatunku. Padalce i jaszczurki podnoszą swą temperaturę, wylegując się na nagrzanym piaszczystym podłożu.

Wiosna to niedługi okres, w którym o „jej względy”, zabiegać trzeba niezmiernie szybko. Ten swoisty wyścig przyrody, ma w sobie niecodzienny urok i oferuje nam niesamowite obrazy. Szukajmy ich podczas naszych wiosennych spacerów i wycieczek, koniecznie patrząc pod nogi na to, co kryje się w leśnym poszyciu. To właśnie tam pierwszą porą roku życie rozgrywa się najintensywniej.

Autor: Michał Szczepaniak